بیماری گال بر اثر آلودگی پوست به انگلی به نام سارکوپت اسکیبی ایجاد می‌شود .
انگل ماده به نقب زدن و سوراخ کردن لایه بیرونی پوست می پردازد تا در آن تخم گذاری کند .
به مدت چند هفته بعد از تخمک گذاری هیچ علائمی وجود ندارد .
اما کم‌کم لارو انگل ها از تخم بیرون آمده و شروع به رشد می‌کنند .
به خاطر حساسیتی که پوست بدن نسبت به مدفوع این انگل ها پیدا می کند خارش شدیدی در پوست ایجاد می شود .
گال می تواند افراد را در هر سنی گرفتار کند اما بیشتر کودکان و جوانان دچار آن می گردند.
این بیماری شدیدا مسری می باشد و با تماس نزدیک بدنی به ویژه در مناطقی که جمعیت زیادی زندگی می‌کنند انتشار پیدا می‌کند.
این بیماری می‌تواند بر اثر تماس جنسی نیز منتقل شود .
علائم بیماری گال
علائم بیماری گال بعد از ۴ تا ۶ هفته که انگل وارد پوست شد ظاهر می گردد که این علائم عبارتند از :
- ایجاد لکه های برجسته صورتی رنگ مایل به قرمز که قطر آنها تا یک سانتی متر می رسد
- خطوط یا شیارهای قهوه ای روشن که اغلب در بین انگشت های دست ها و پاها ایجاد می‌شود در کودکان شیرخوار این خطوط گاهی اوقات در کف دست‌ها یا کف پاها بروز می‌کنند .
- خارش ممکن است قبل از اینکه لکه های قرمز ایجاد شوند رخ دهد و ممکن است تا سه هفته بعد از اینکه این لکه ها از بین رفتند نیز باقی بمانند .
نحوه درمان گال
پزشک می تواند از ظاهر لکه های قرمز پی به وجود بیماری گال ببرد . برای تایید تشخیص گال ، پزشک ممکن است اقدام به بررسی نمونه ای از آن در زیر میکروسکوپ نماید .
گال را معمولاً با لوسیون یا کرم های ضد انگل مثل لوسیون لیندان یا کرم پرمترین که از گردن به پایین مالیده می شود و بعد از ۸ تا ۲۴ ساعت شسته می شود درمان می کنند. همچنین برای تسکین خارش ممکن است از یک کرم کورتون دار مثل هیدروکورتیزون یا بتامتازون نیز استفاده شود .
برای جلوگیری از عود عفونت تمام افرادی که در تماس با بیمار هستند باید به طور همزمان درمان شوند و لباس‌ها و ملحفه آن نیز کاملا شسته و تمیز شوند .
